вιя уαℓαη σуυηυ вιттι… υzαкℓαяα уσℓ¢υℓυктα уüяєğιм, ∂öηüşü уσк вιℓєтιмι кєѕтιм.

“єℓνє∂α”

ιçιм∂є тαşıуσяυм ѕєηι кαуgıѕız¢α,
нєя υукυ ѕєяѕємℓιğιη∂є, нєя ѕєяѕємℓιкℓєяιм∂є ѕєηι,
zαмαηı νє мєкαηı ιηкαя є∂єя¢єѕιηє,
вαzєη кαρıℓıρ вυ яüуαуα, ηєя∂є υуυ∂υğυмυ
νє ηαѕıℓ υуυ∂υğυмυ ѕαвαн öğяєη∂ιğιм
υукυℓαяıм σℓυуσя;

υуαη∂ığıм∂α güηαу∂ıη мєѕαנıη σℓυуσя
ѕαηкι υƒαк вιя тєвєѕѕüмüη..
тαнαммüℓüηü вєηιм вιℓє тєѕριт є∂ємєğιм,
En içten bir ses yürekten gelen,
νє кσякυℓαѕı вιя zαмαηıη єşιğιη∂є вιя ηαяα,
ιşтє σ ιкι ѕöz¢üк νє кσ¢α вιя ∂üηуα ѕαηα,
...ѕєηι ѕєνιуσяυм...

єνєт, ємιηιм кєη∂ιм∂єη
-нιç вυ кα∂αя σℓмαмışтıм..-
... yaşıyorum,

BEN SENİN VARLIĞINI SEVİYORUM
Yokluqunu seviyorum
Sana ulaşamadiqim dakikalarda.
Seni duymayi
Seni özlemeyi
Hic görmesem bile seninle olmayi seviyorum.
Senin benimle olduqun qibi..
Hic korkmuyorum seni sevmekten.
Senin qülüşünü seviyorum.
Her bana bakisinda
Gözlerinde okudugum o duyquyu
Gözlerindeki qözlerimi seviyorum.
Gönlünü seviyorum..

Özünü seviyorum senin
Dudaklarindaki sözünü seviyorum
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sendeki o sicakliqi
Sana olan uzakliqi seviyorum.
Yanaklarindan akan qöz yaslarini
En cok, seni kizdirdiqim hallerini..
Sırf sen acıttın diye
Kanayan yerlerimi seviyorum..

Beni arayan ellerini seviyorum..
"Hadi ilk sen kapat" diyen dillerini seviyorum
Sonra yalnizliqimi seviyorum
Sebebi sensen eger..
Ayriliqini seviyorum,
En cok yalniz kaldiqimda
Beni bulan gönlünü seviyorum.
Ben senin bana olan
Sevgini seviyorum...

Evet, evet..
Ben seni çok seviyorum.

   Yinede sadece düşmeyeyim diye

 

Sicim misali yağdırırken yağmurları ben,

         รєภ ๒єภ๔єภ ﻮเttเภ ﻮเ๔єlเ..

Ağlarsam sensizliğe ağlarım

Bir nehir kenarında imlalarımı düşürdüm cebimden,
Baktı yüzüme mavi gecenin yıldızları,
Sırtımda taşıdığım,
Yüreğimde yaşadığım bir sendin sevdiğim,
Bir çocuk neşesi kopardı beni dalımdan,
Ben bahar oldum sana,
Ürkek,çekingen ve bir o kadar utangaç,
Vurgun yedim sevdanın kollarında,

Öyle hızlı okuma sana yazdıklarımı,
Yüreğimden başla hayata direnişe,
Ve bak gökyüzüme,
Aşk beni anlatıyor uykularına,
Anlattıkça unutturuyor yalnızlıklarımı,
Durmak bana göre değil sevdiğim,
Ben sen olurum,
Gözlerin,ellerin,
Yüreğin kalırım yaşadığın zamana,

İmlalar beni aşar cümlelerde,
Kör bir cellada bırakılırım şiirlerde,
Uzat ellerini özlediğim,gitmeden sen,
Ağlarsam ben,
Yalnız sensizliğe ağlarım...

 

 

Bir adam anlatıyor ve bir avukat dinliyor:
Karımı 1998'in sonbaharında kaybettim...Yedi senelik evliliğimizin iki
senesini kanser tedavisi için hastanelerde geçirmiştik.

Karım , her evlilik
yıldönümümüzde ikimizin fotoğrafını çerçeveler, "Bunlar bizim hayatımızın
gölgeleri" derdi.. Öldüğünde,yedi tane resmimiz vardı.97'in bir gecesinde
onu aldattım.Oysa ona sürekli onu ne kadar çok sevdiğimi ve sonsuza kadar
sadık kalacağımı söylerdim. Ölmeden iki hafta önce yine aynı şeyi
tekrarladım. Tuhaf bir gülümsemeyle baktı bana ve sadece "Biliyorum" dedi.

İzmir'e kar yağdığı gün, yani bir ay önce, evdeydim.Fotoğraflarımıza
bakıyordum yine... Her çerçevenin altında bir harf olduğunu ilk kez o gün
fark
ettim.A.R.K.A.S.I.N. Gerisi için yılları yetmemişti.Ama sanırım "Arkasına
bak"yazmaya filan niyetlenmişti.
Hemen çerçevelerin arkasına baktım.Hiçbir şey yoktu.Sonra birşey dürttü
beni, hepsini teker teker söktüm. İnanabiliyormusunuz,herbirinin
arkasından bir mektup çıktı! Geçirdiğimiz her sene için sevgi dolu sözler
yazmıştı.1997'dekiresmimizin içinden çıkan zarf ise simsiyahtı.

 

Ve içinden şu sözler çıktı: "14 Mart1997/Gözlerin bana başka birine dokunmuş gibi
baktı /Söylemene gerek yok,biliyorum..." 2002'deyiz. Onu kaybedeli
4,aldatalı 5 yıl oluyor.İçim acıyor şimdi. Çünkü kadınlar biliyor,
hissediyor..Sadece paylaşmak istedim.seni seviyorum diyenin sevgisinden
şüphe et.Çünkü;

Aşk sessiz,sevgi dilsizdir

 

 

 Gerçektende hissediliyor, yanında yakınında olmasa bile... kilometrelerce uzağında olsa bile, sevmesini bildikten sonra varlığıda yokluğuda hissedilebiliyor...

 

 

 

Neden bu gözlerimde ki yaş? Neden kahırla dolu şu yüreğim? Hiç mi gülmeyecek bana aynalar, hep mi kapandı pencerelerin?

Köhnelenmiş karanlıklara saklanmış düşlerim, gündüze neden kapalı şu gözler. Neden hasretin içimi kor gibi yakar ki!!!

Ey gözlerine hayran kaldığım, ey kalbimin en derin yerinde saklı kalan yar. Tükettin, vuslat çeken gözlerimdeki yaşları. Hüzün bulutları artık yağmur bırakmaz şakaklarıma.

Neden bu hasret yüreğimde bilinmez yaralar bırakıyor ki, hiç gözyaşı ile suladın mı gecelerini, hiç vuslat acıları ile ıslandı mı düşlerin.

Bir başka sevdim seni güzelim, bir başka! Gönül hicran denizinde tutuluverdi bu aşka. Gönlüm alabora oldu sevdalarında, dalga dalga duyguların sağanağında sırılsıklam oldu düşlerim ve sana açılan kapıda hayaline kapıldı gülüşlerim.

Sensiz gecelerin karanlığında, düşlerinle aydınlatıyorum gecelerimi. Karanlığı kaplayan gecede ayın parlaklığı aynı sen. Rüzgarın tatlı tatlı esişinde yine sen, denizin hışımla sahile bıraktığı dalgalar gibisin, yüreğimdeki acıları bu gecenin hatırına silip bitirensin.

Efkar tüttürüyor gözlerim, özlemlerim duman duman halka bırakıyor her çektiğim nefeste. Geceye düşen yüzümde acı bir gülümseyiş, özlemle bekleyiş ve ardından sessizliğe çekilen bakışlarda kaybolan sessizlik.

Nerdesin gözlerine meftune olduğum yar, Nerdesin! Sensiz çorak topraklar gibi yüreğime çöktü, sensiz kalem tutmaz oldu ellerim….Nerdesin bahar gülüm, Nerdesin!

Yay gibi kaşlarında ok olduğumun, berrak yüzünde neşe bulduğumun, bakışlarında sevda deryasına daldığımın, söyle bana nerdesin yar…..

Hasret çöllerinde bir mecnunda ben oldum, sevdim, sevdim ama uzattığım ellerde ne buldu, koskoca bir sensizlik….Sensizlik çölünde yana yana kavruldum…sevdanla yandım, sevdanla ölüyorum, gelmiyormusun yar, Nerdesin..GeL, bekliyorum……

Giderken sen...
Farkettim;
Her adımında bir kulaç daha derine çekildi yüreğim
Dipteyim!!!



Boğulmadan evvel çıkmalıyım denizinden;ki ciğerlerimin bir boşluğunda bari olma sen...


Saçlarının kokusunaydı aldanışım,ve o anlamlı bakışlarınaydı tüm anlamlarım.
Aşk olan güzelmiş...yalan

Güzeldi zaten bana aşk kokan...
Onca zaman geçmiş,kaç mevsim devrilmiş...Bir damla eksilmemiş gözlerimden.Günahını çekiyorumbu sevdanın...sırf senin yüzünden!
Karşıdan karşıya geçiyorum uzaklaşırcasına hayatından,bir arpa boyu yol alamıyorum ben...


Aşık olan anlam aramazmış...yalan
Anlam doluydu gözlerin inan...

Konduramıyorum,yakıştıramıyorum sana gidişi.Belki de yediremiyorum...bilmiyorum.Hatta kendimide kandıramıyorum.

Geri dönecek diyemiyorum mesela kendime,bitmedi diyemiyorum...
Dilim tutuldu gidişine...çözemiyorum...

Çöz bu düğümü...
İçimi bağlayan ipleri kes...azad et beni
Yuvarlanmak istemiyorum,
Yine sana gelirim diye...

Ki olur da kesmezsin ipleri,itiverirsin beni yokuş aşağı
Kendimi kapında bulmaktan korkuyorum
İlmek ilmek işlemişsin tenime diye
Kendimi sana adamaktan korkuyorum...


Yine de;
Sadece düşmeyeyim diye
Son kez tut beni...